Startpuntje

Moge mijn hoofd helder zijn als kristal,
mijn ogen de dingen zien zoals ze werkelijk zijn,
mijn oren tussen de regels door horen,
mijn mond de juiste woorden vinden om de ander te bereiken.
Moge mijn keel slechts doorslikken wat mij opbouwt en dient,
en weigeren wat mij kwetst of schaadt;
mijn schouders de kracht hebben om mijn taak te dragen,
en af te schudden wat voor een ander bedoeld is.
Moge mijn handen warm, vaardig en verbindend zijn,
mijn adem ruim en bevrijdend.
Moge mijn hart het centrum zijn van al mijn handelingen.
Moge mijn buik verteren wat binnenkwam,
en dat loslaten wat zijn funktie en tijd heeft gehad.
Moge mijn bekken geduldig dragen wat voor altijd bij mij hoort,
en mijn rug zich soepel strekken tussen hemel en aarde.
Moge mijn dijbenen zorgen dat ik steeds op de juiste plek ben,
mijn knieën buigen voor wat onbegrijpelijk en onveranderlijk is,
mijn onderbenen aanvoelen wat in deze omgeving passend is,
en moge mijn voeten zich stevig verbinden met het hier en nu.

11) 15-1-2012